Powrót do aktywności fizycznej. Czy warto zainwestować w domową siłownię?

Odkąd zaczęłam pracę na studiach i usiadłam do biura, strasznie się rozleniwiłam. I przytyłam. A potem kupiłam samochód, co też nie ułatwia ruchu, choć znacznie przyspiesza przemieszczanie się. I tak sobie rosłam. Z rozmiaru 32 do 38. Niby tragedii nie ma, ba jest nawet radość, że mogę kupować ciuchy bez ich zwężania, ale przy okazji stałam się galaretką. A jak zobaczyłam, że spodnie w HM w rozmiarze 38 są tak na styk, a tak naprawdę za ciasne (choć 40 za luźna), to się przeraziłam i zyskałam bodziec  do aktywności fizycznej.

Od połowy stycznia zaczęłam ćwiczyć na wioślarzu, który mam w domu. Pierwsze efekty zauważyłam po 2-3 tygodniach regularnego ćwiczenia 3x w tygodniu. Zaczęły mi się pojawiać łydki, bo wcześniej to były proste patyczki. Najbardziej mnie jednak cieszy ujędrnienie ud i tyłka. Mogę spokojnie spojrzeć w lustro i jest zdecydowane lepiej. Jeszcze muszę popracować nad wewnętrzną częścią ud, ale już nie jestem chodzącym cellulitem, choć ten nadal jest.

SKĄD BIORĘ CHĘCI DO REGULARNYCH ĆWICZEŃ

Ćwiczenia fizyczne nie dają mi poczucia szczęścia, dodatkowej energii. Ba, przez pierwszy miesiąc byłam bardzo zmęczona. Ćwiczę, bo to jedyna droga do ujędrnienia ciała. Przychodzę z pracy, przebieram się i siadam na wioślarza. Nie zastanawiam się czy mi się chce, bo mi się nie chce, ale weszło mi to już w nawyk i robię to z automatu. Tak jak z myciem włosów, którego nie lubię.

Dodatkowo ruszam tyłek i chodzę na spacery. Jak jest ładna pogoda, bo w deszcz nie będę chodziła! Zawsze to dodatkowy ruch i dotlenienie organizmu.

Zdjęcie idealnie oddaje mój stan umysłu: może i poruszam tyłek, ale najlepiej mi z nogami do góry i na kanapie.

CZY WARTO KUPIĆ DOMOWĄ SIŁOWNIĘ

Dla mnie jest to  świetne rozwiązanie, bo:

• nie muszę nigdzie dodatkowo jeździć po pracy,

• mogę ćwiczyć w skarpetkach, nie lubię ćwiczyć w butach, bo mi nie wygodnie,

• nie mam kolejki do sprzętu, nikt mi obok nie sapie i nie śmierdzi, a w tv leci to co ja lubię,

• od razu po ćwiczeniach mogę wskoczyć pod swój własny prysznic, a nie korzystać z publicznego, który często jest otwarty i kąpie się w obecności innych kobiet. No i ja bez okularów nie widzę. Nie jestem w stanie korzystać z nowych miejsc, gdy wcześniej nie zrobię dobrego rozeznania i nie nauczę się nowego miejsca, a nie lubię chodzić w soczewkach. Oczywiście mogę się wykąpać w domu, ale nie lubię jeździć spocona. 

Spory czas temu, jeszcze jak mieszkałam pod Poznaniem, miałam w domu orbitrek i atlas, choć atlas był głównie mego Mężczyzny. Efektów po orbitreku jako takich nie zauważyłam, poprawiła mi się kondycja, ale nic więcej. Za to, gdy ćwiczyłam z Mel B to moje ciało się zmieniało i jej ćwiczenia polecam. Orbitreka porzuciłam ostatecznie przed przeprowadzką, bo zwiększyłam obciążenie i obciążyłam kolano. Atlas jakoś mi nie podpasował, był fajny, ale to nie to.

W tej chwili mam wioślarza i nie zamierzam kupować żadnego dodatkowego sprzętu, bo nie mam na to miejsca, a sam w sobie jest na tyle rozwojowy, że mi wystarczy na długie miesiące. Nie mam potrzeby kupowania sztang, bieżni i innych takich. Nie jestem typem sportowca i bym tego nie wykorzystała. Nie zależy mi na tym, aby być mega umięśniona i wysportowana, a na tym, aby być jędrną. Ćwiczenia na wioślarzu dają lepsze i szybsze efekty niż Mel B, acz mam w planie zmienić plan treningowy i do 3 interwałowych na tydzień dodać 3 z Mel B, ale się zbieram do tego ja pies do jeża.

Ważne, aby dobrać sprzęt do swoich preferencji i efektów jakie chce się osiągnąć. Pochodzić na siłownie i zobaczyć co pasuje, co nie, co czym można osiągnąć. Czy wystarczą ciężarki do ćwiczeń z dziewczynami na YT i mata, czy najlepsza będzie bieżnia, czy rowerek. Uważam również, że od początku nie warto kupować najwyższej klasy sprzętu, ale nie należy przesadzić i kupować sprzętu z marketu z bułkami.  Warto sprawdzić czy ćwiczenia w domu jest to coś dla nas. A jak się nie sprawdzi to zawsze można opchnąć sprzęt na OLX, kupić karnet na siłownię lub lepszy sprzęt.

UTRATA WAGI

Wagowo straciłam niewiele, niecałe 3 kg, acz zmieniam nawyki żywieniowe od lutego (ćwiczę od stycznia). Wprowadziłam sporo owoców do swojej diety. Z warzywami idzie mi gorzej, bo ich nie lubię, ale stanowczo zmniejszyłam ilość wchłanianych słodyczy. Pozwalam sobie na kawałek ciasta, burgera, bo bez przesady, ale głównie skupiam się na tym by jeść regularnie i nie dopuszczać do wygłodzenia się. W rozciągniętych spodniach w rozmiarze 36 już nie wylewa mi się brzuch, a delikatnie boczki, jest lepiej, acz do celu daleko. Ideał to waga 50 kg, bardzo zadowolona będę z 52 (czyli jeszcze 5), a tak naprawdę mi chodzi o to, aby majtki mi się nie wrzynały w boczki. 

Z jedzeniem w ogóle mam największy problem, a to ono wpływa na wagę, bo jestem mega wybredna, kocham cukier i tłuszcz, nie lubię jedzenia z mikrofalówki ani z lodówki, a i nie przepadam za gotowaniem. Największy problem mam z obiadami, póki co najbardziej mi pasuje opcja zupa. Ostatnio strzeliłam fantastyczną cebulową. Ciekawe kiedy mi się znudzi.

Nie chcę żadnej diety cud, która pozwoli mi zrzucić nadprogramowe kilogramy w 2 miesiące, bo wiem, że nie utrzymam diety. Nie przytyłam w ciągu 2 miesięcy, a raczej w ciągu kilku lat, więc daję sobie więcej czasu na spokojne zrzucanie kilogramów i zmianę przyzwyczajeń jedzeniowych.

---

Jeżeli znasz jakieś fajne blogi poświęcone gotowaniu w wersji fit, ale bez jakiegoś mega jobla i liczenia każdej kalorii to będę wdzięczna za zostawienie namiarów, bo ja totalnie zielona jestem w blogach niekosmetycznych.